Novembron ĝenerale mi ne ŝatas. Ĝi estas la plej griza monato de la jaro, la tagoj daŭre mallongiĝas kaj kutime …
Kategorio: verkado
Dum pluraj jaroj en novembro kiam mi ankoraŭ estis lernanto, – kaj kiam la granda grizeco enfaldas Budapeŝton – mi …
Do, ĉu la sorĉistino decidis tuj savi iun? Aŭ sin mem? Kial neniu mortis? “Fakte, estas agrable tio, ke ĉiu …
Tiu ĉi estas blogero kiun mi prokrastas de monatoj, preskaŭ jam jaro. Nuntempe mi povas diri, ke vere mi ne …
Mi ne povas haltigi la rapidan moviĝon de io malseka sur la ena parto de mia brako. Ĝi ekiras de …
Nuntempe mi multe legas. Vere multe. Estas ĉiutaga bezono preni libron inter miaj manoj kaj enprofundiĝi en la historiojn kiujn …
– Tiun ĉi libron vi nepre devos legi! – krias mia patrino al mi malgraŭ tio, ke mi staras nur …
Mi rigardas mian grandan ventron kiun mi tre bone povas kaŝi, ĉar en tiuj retaj kunsidoj oni nur vidas la …
Praktike mi jam skribis libran longecon pri mia perspektivo de la movado. 100 artikolojn mi publikigis ĝis nun en SĈNK. …
La poemo kiun mi devas verki daŭre pendas de mia langopinto. Mi disponas liston kun naŭcent kvardek sep vortoj, gramatikon kun dekses reguloj kaj du manojn pretajn uzi nacilingvan klavaron. La poemo kiun mi devas verki restas verkota. Mi estas lamulo kiu portas sian cerbon enmane kaj je ĉiu stumblo lasas la aferon fali. La […]