En ampleksa seka vakuo, ĉar sen akvo, lacerto, sur dunoverto, balancis la kapon kaj rigardis malsupren. Ruliĝante, ruliĝante, ruliĝante ĝi subiris. Estis sablo, estis lacerto, estis lacerto en sablo kaj sablo en lacerto. La certeco konsumiĝis. Miksiĝis la enhavo kaj la destino. Por kio la dezerto generas lacerton? Sur dunoverto la vero veis, en sablon, […]